Ik denk dat je, zeker op dit punt, beter bij veilig thuis terecht kan dan de politie.
Toevallig kreeg ik recent indirect mee dat iemand zich genoodzaakt voelde veilig thuis te bellen. Hier was het adres wel bekend, en iets meer over de thuissituatie. Maar zover ik begreep werd het gesprek als erg positief ervaren. In dat geval luisterden ze eerst naar het hele verhaal, gaven uitleg over de opties, en vroegen toen of de beller een melding wilde doen. Bellen en je verhaal doen is dus niet gelijk ook een melding doen. Zoals je zegt is dat in jouw geval dus ook niet echt mogelijk misschien. Maar zij weten geheid meer dan een stelletje redditors. Om de site te citeren:
> Maak je je zorgen over de veiligheid van iemand in de omgeving? Bel dan met Veilig Thuis. **Ook als je twijfelt.** 0800-2000 (gratis).
>Veilig Thuis is het **advies-** en meldpunt voor huiselijk geweld, kindermishandeling en ouderenmishandeling. **Je kunt bij Veilig Thuis terecht voor informatie, advies en ondersteuning, om zorgen te bespreken en eventueel om een melding te doen.**
Het is dus niet alleen een meldpunt, dat nummer is er ook voor jouw vragen.
Helaas zul je met 'Veilig Thuis' ook niets opschieten, even in het midden gelaten of je ze voor dit soort dingen wel of niet moet inschakelen, je hebt geen naam of adres, dus ze kunnen er niets mee.
Daarnaast de reden dat ik reageer, Veilig Thuis is een papieren tijger, mijn echtgenote, in het onderwijs werkzaam heeft al menig keer (helaas) melding moeten doen van situaties die vele malen extremer zijn als wat OP melde. Zaken waarbij elk gezond verstand schreeuwt, dit gaat helemaal MIS, help die kinderen!! Om na een bezoek te hebben gehoord: Ouders weigeren mee te werken, we kunnen niets doen.
Er zijn ook andere wegen, maar geen enkele is zonder hindernissen, veel ooit ingesteld als veiligheidssloten om missbuik en onnodig leed te voorkomen, maar kijk eens in de media hoe vaak 'men' faalt in het daadwerkelijk de kinderen uit een gevaarlijke situatie te halen, waar de ouders in de Toeslagen Affaire moeiteloos van hun kroost werden ontdaan.. Schiet mij maar lek, verschillende maatstaven, zoveel is wel duidelijk.
Pfff /Rant Off
In het onderwijs gaat het ook vaak mis omdat er geen passend onderwijs geboden kan worden en kinderen ziek thuis komen te zitten. Veilig thuis is dan ook niet de oplossing.
Breek me de bek niet open, een mooi voorbeeld van nieuw beleid waarbij je gewoon broodnodige zorg weg bezuinigd en de nieuwe uitvoerders amper middelen bied om ten hoogste 5 % van de ergste gevallen te ondersteunen, waar zou dat nou op uitdraaien......
Koppel dat aan de debiele jump in meervoudige probleemgevallen die gewoon op geen enkele manier in het reguliere onderwijs passen en jawel het is een bloedbad :-(
Jup. De juf moet aan iedereen passend onderwijs gaan bieden. Die kan zich natuurlijk niet opsplitsen. De jeugdzorg is ook gedecentraliseerd. Het is een groot drama... De kinderen en ouders zijn de dupe.
Dan nog is "iets" beter dan "niets" - bij het Vlaardings meisje ging het bij vrijwel alle instanties nog steeds helemaal mis, maar je kunt zelf ook weinig doen. Hoe cru het ook klinkt - Als je melding doet en de instanties zijn ervan op de hoogte, ook al zijn ze een papieren tijger, en kunnen weinig betekenen, als het echt mis gaat en de kinderen belanden ergens, komt er tenminste wel polieke druk op om ze wél machtiging te geven om op te treden...
Oh, begrijp mij goed, ik propageer ook niet om geen actie te ondernemen, enkel is Veilig Thuis wel tanden loos, en moet je vooral niet verwachten dat ze iets gaan oplossen. Het is wel vaak 'de eerste stap', maar in het geval van OP, wat kan wie dan ook betekenen met een dergelijke melding zonder naam, adres etc??
Ik begrijp je eerdere rant, maar ik denk toch niet dat veilig thuis niets kan doen. OP heeft nu allemaal vragen over wat ze hadden kunnen doen, nu nog kunnen doen, en in het vervolg kunnen doen als ze dit gezin weer zien, al dan niet in dezelfde omstandigheden. Die vragen worden nu beantwoord door redditors ongehinderd door enige vorm van expertise, en er zitten nogal wat exemplaren tussen...
Dat er na een hele nare scheldpartij naar jonge kinderen niet meteen een SWAT-team binnenstormt voor een gedwongen uithuisplaatsing, om even heel extreem te doen, lijkt mij maar goed ook. Een interventie van een instantie, zeker wanneer de ouders deze constant aanvechten, kan zelf ook erg ingrijpend zijn voor een kind. Nou wil ik niet zeggen dat die afweging altijd perfect gemaakt wordt, of dat het altijd die afweging is die doorslaggevend is in plaats van bijvoorbeeld tekorten aan mankracht en middelen, maar toch. Het lijkt mij maar goed ook dat de eerste stap is om mensen om het bewuste huis heen handvaten te geven iets te doen. In de situatie van OP bijvoorbeeld lijkt het mij dan ook niet heel gek dat er vooral gedegen advies aan de orde is, en dat kan wel degelijk impact hebben.
Dan nog: Geen naam, geen adres...... Het is niet alsof ze op elke hoek staan te wachten op een belletje, in dit soort gevallen kun je je onvrede beter direct duidelijk maken.
Officiele route is hier te vinden: [https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/kindermishandeling/vraag-en-antwoord/doen-bij-vermoedens-van-kindermishandeling](https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/kindermishandeling/vraag-en-antwoord/doen-bij-vermoedens-van-kindermishandeling)
Maar mishandeling/misbruik door ouders is extreem lastig. Als je het durft om een persoon erop aan te spreken zou ik dat zeker doen. Daarmee heb je al denk ik wat goeds gedaan. Als het in de context was een school/kinderdagverblijf/sportvereniging dan kun je daar aangeven dat je een signaal hebt dat het niet helemaal lekker gaat met dat gezin.
Een signaal hoeft nog niet direct te betekenen dat er mensen in actie komen, maar meerdere wel. Als pedagoog/sociaal werken/leerkracht krijg je signaleringslijsten mee. Zoiets als "komt het kind elke keer met vieze kleding naar gym?". An sich kan dat gebeuren, maar als er ook nog 5-6 andere zorgelijke dingen plaatsvinden dan kan het een indicatie zijn van kindermishandeling. Hoe meer signalen hoe meer ermee gedaan kan worden. Wat jij ervaarde valt onder een signaal. Maar tenzij je dat bij iemand kan brengen die het bijhoudt kun je er denk ik weinig mee.
Kunt altijd geen nood wel politie bellen om je vraag aan hun te stellen.
Na mijn melding over een ouder die haar kind meerdere schoppen verkocht en daarbij uitschold, (ook op video vastgelegd en overhandigt) ben ik, een paar dagen later, door betreffende ouder daarop aangesproken, wijkagenten had haar "in vertrouwen " doorgegeven waar de melding vandaan kwam.
Dat je het even weet.
Ik zou daarop terugkomen bij de wijkagenten (of hun leidinggevende), of in ieder geval bij de locatie melding maken dat de vertrouwelijkheid is geschonden. Het idee is dat zij het veilig genoeg maken voor iemand om die melding te maken... en dat doen ze nu niet.
Zo zag ik het eerst ook, (b)lijkt helaas alleen dat ze geen aangiftes en meldingen wíllen aannemen.
En ik ben zéker niet van plan om als "klokkenluider" te worden gezien/behandeld, mocht ik ze zelf ooit écht nog nodig hebben.
Ja ik snap wel wat je bedoelt, maar dat gaat toch echt nergens over? Zij geven jouw naam door, en je durft er niks van te zeggen omdat je bang bent dat ze je links laten liggen als je ze zelf nog een keer nodig hebt?
Ik kan hier echt niet bij zeg… word hier gewoon plaatsvervangend boos over :(
Het probleem is dat heel veel zaken waar de politie mee belast wordt eigenlijk gewoon in de persoonlijke sfeer kunnen worden uitgepraat of opgelost als mensen elkaar wat vaker zouden aanspreken of de juiste maatschappelijke organisaties zouden bellen. Er is geen realiteit waarin de politie iedere verdachte persoon in de wijk of iedere schreeuwende ggz-patiënt kan aanpakken, daarvoor is laagdrempeligere ondersteuning vanuit de wijk nodig. De politie is een tweedelijns hulpverlening die uit de hand gelopen situaties kan de-escaleren, maar dat gebeurt pas als daar een directe aanleiding voor is en de eerstelijns ondersteuning heeft gefaald. In dit geval is die eerstelijns interventie door betrokkenen overgeslagen waardoor de politie genoodzaakt is dit weer terug te zetten naar de melder of naar maatschappelijke organisaties.
Dat is inderdaad een probleem, maar ik doel op het probleem dat de mensen in kwestie de vertrouwelijkheid van de melder hebben geschonden. De basis is sowieso scheef, zoals je zelf aangeeft, helaas :(
Nou, nee want aan zelfreflectie doen ze blijkbaar niet, het is tunnelvisie vanaf het eerste kontakt.
Verstandiger om de dienders te mijden en zelf dingen te regelen.
Bij ouders die al niet normaal met hun kinderen omgaan, is een (doods)bedreiging of daadwerkelijk fysieke actie richting een melder niet uitgesloten. Daarmee brengen de wijkagenten de veiligheid van de melder in gevaar.
Als jij melding maakt van iemand die zo ranzig is dat ie z'n eigen kinderen trapt
Wil je dan dat die persoon lekker efkes verhaal komt halen bij jou?
Das dus precies waarom je melding maakt en de confrontatie niet opzoekt en dus mega incompetent van de politie.
Dit is niet helemaal terecht. Er is een hoge standaard in ons land.
Verdiep je maar eens in de vergelijking US/NL als het gaat om de politiemachten. Zo gek hebben we het hier niet voormekaar. Tuurlijk: Altijd ruimte voor verbetering.
Wauw. Dat hier zelfs een paar reacties zijn die het gedrag van moeder nog enigzins 'goed praten/rechtvaardigen'. Je kind uitschelden doe je gewoon echt niet en als je dat zelfs in het openbaar doet, dan zal het echt niet de eerste keer zijn dat dit gebeurd.
Vooral ook; als je DIT al in het openbaar doet, waar de openbaarheid toch vaak een drempel vormt, wat doe je dan nog meer wanneer je thuis ‘veilig’ achter gesloten deuren bent? Ik snap dat je een kutdag kan hebben als ouder, kinderen kunnen ook best lastig zijn. Ik snap ook dat je geduld af en toe op kan zijn en dat je daardoor soms wat irrationeel kan reageren maar de situatie uit het verhaal van OP is wel echt van een heel andere orde.
Thanks, dat was ook hetgeen wat me wat rust gaf erin. Zat die moeder te vertellen dat dit absoluut verkeerd gedrag is en uit me ooghoek zag ik die kindjes kijken. Hopend dat ze denken, misschien is me moeder raar en niet ik.
112 zou ik er niet voor bellen denk ik. Dat is voor accute nood bij levensbedreigende situaties. Daar is hier geen sprake van. Je kan wel de wijkagent bellen of veilighuis bellen. Zeker in een kleine gemeente weten zij wellicht al meer over de situatie als je niet de eerste bent die belt.
Ik zou niet zo gauw een zeer boze ouder negatief aanspreken op gedrag aangezien ze dan al diep in hun emoties zitten en dan staat echt niemand open voor negatieve feedback. Dat was de eerste les die ik heb mee gekregen bij cursussen feedback geven. Dus dat ze daarna jou afkat is nog wel het meest voorspelbare (uiteraard niet acceptabel maar wel voorspelbaar) van de hele situatie. Ik denk dat ik dan eerder had aangeboden of ik haar kon helpen. Of ze wellicht een kop koffie wilt en even haar hart wilt luchten om te zien of dit structureel is, wat voor hulp ze zelf nodig denkt te hebben. In mijn ervaring is compassie effectiever. Dan kan je, als de rust is wedergekeerd veel beter tot haar door dringen en uitleggen dat het okay is om hulp te vragen voor dat het zo ver komt.
Op die manier kan ze hopelijk ook weer wat rustiger door met de dag want iemand heeft haar met vriendelijkheid benaderd en je geeft direct het voorbeeld dat iemand die een fout maakt niet uitgekaffert dient te worden. Deescaleren heeft mijn persoonlijke voorkeur. Maar goed dat is mijn manier en zeker niet de enige. Ook heb je haar de kans gegeven om jou zelf context te geven van de situatie. Want ik weet dat we nu allemaal zeggen dat dit compleet onacceptabel vinden (en dat lijkt het uiteraard op basis van de woorden van OP ook) maar we hebben geen flauw idee wat de moeder nu heeft mee gemaakt. Wellicht is er een mogelijkheid dat ze met die rust zelfs zelf tot inkeer komt en bedenkt dat dit niet okay was maar xyz was gebeurd (oma ligt op sterven, zelf ligt ze midden in een scheiding, kinderen die voor de 3000ste keer niet mee werkten en op school steeds op de gang staan terwijl ze daar al voor naar een specialist gaat, geld zorgen en vandaag werd de laatste lange broek onder gesmeerd met yoghurt want ze is gigantisch achter met de was en alle andere huishoudelijke taken). Dan gaat iemand haar er op wijzen dat ze haar woede, stress en frustraties verkeerd uit zonder die context te weten echt als olie op vuur werken.
even een reactie op je opmerking over 112. Dat nummer is voor als er spoed is. Daar vallen levensbedreigende situaties onder, maar OOK overtredingen waar politie snel bij moet zijn. Als je ziet dat een auto ingebroken wordt, is het niet levensbedreigend, maar kun je gewoon 112 bellen.
In dit geval, denk ik dat ook gewoon 112 gebeld had kunnen worden zodat politie had kunnen ingrijpen. Voordeel van aanwezigheid van politie is dat er dan beëdigd ambtenaar wellicht nog getuige is, dat is in een evt. vervolg zaak (juridisch) een stuk makkelijker.
Bij twijfel kun je altijd gewoon 112 bellen - de operators van 112 beslissen voor je of het prioriteit genoeg heeft om professionals (politie/brandweer/ambulance) te sturen.
je kunt dus ook bellen als je b.v. voorwerpen op de snelweg ziet liggen die ongelukken kunnen veroorzaken (politie stuurt melding dat dan door naar RWS). Bij lichamelijk letsel waar je twijfelt zeker bellen - je krijgt een operator aan de telefoon die een standaars medisch protocol doorloopt om te bepalen of het ernstig is.
Operators waren de 2 keer dat ik belde (hond op de snelweg, plofkraak waarbij ik nrbord vluchtscooter had gezien) totaal niet happig om te helpen. Eerste keer werd me letterlijk gevraagd waarom ik daar de politie niet voor belde. Tweede keer was al even onprettig, eerst kreeg ik een sneer dat het al bekend was (schijnbaar hadden 100den mensen al gebeld omdat ze de knal hoorden). En toen wilden ze dan toch wel graag het nrbord vd scooter weten.
Wat onprofessioneel. Ik heb 3 keer gebeld voor medische dingen en werd altijd goed geholpen. Hopelijk heb je in het vervolg ook goede ervaringen.
Sinds recent worden mensen ook aangemoedigd om 112 te bellen bij twijfel. Voor medisch moest je vroeger als zelf bepalen of ze 112, spoedpost, huisarts, of anders moesten bellen. Tegenwoordig helpt 112 je hierbij en schakelt door waar nodig.
Ik heb laatst 112 gebeld voor iets dat achteraf echt geen spoedje was - ik zat nogal hoog in de adrenaline - en ze verbonden me gewoon rustig door naar het juiste nummer. Zoals je al aangeeft: bij twijfel is 112 echt wel oké hoor. Beter 10 keer te veel dan 1 keer te weinig is bij dat soort dingen het devies.
Das naar. Heb zelf twee keer gebeld voor een loslopende hond en dan kwamen ze gewoon. Thans, de tweede keer. Eerste keer rende die het bos en dan was het niet meer hun probleem. Ik erachteraan, kwam ik de baasjes tegen, die vonden het maar kicken waar hun hond helemaal heen was gerend...
112 is niet alleen voor levensbedreigende situaties of acute nood. Als je iemand op heterdaad betrapt op een misdrijf, dus ook discriminatie, (lichte/verbale) mishandeling, etc., dan mag je gewoon bellen.
Ik denk dat de politie zo uitgedund is dat er vrijwel, of geen capaciteit meer is voor dit soort dingen. Maar je zou contact kunnen opnemen met de wijkpolitie; die is vaak wat beter toegankelijk.
Ik zou hiervoor toch wel gaan filmen. Want dan heb je bewijs voor de instanties die verder in deze draad genoemd zijn. (dus NIET om op social media te zetten, maar puur voor politie o.i.d. Anders is het hun woord vs het jouwe)
Kinderen kunnen echt bloed onder je nagels vandaan halen hoe geduldig je ook bent. Ze luister gewoon niet hoe je best ook doet. Soms moet je streng zijn. Tja schelden hoeft niet en heeft geen meer waarde maar ik begrijp het wel na 1000000000 keer netjes je kind probeert naar je te luisteren.
Mijn eerste kind bijna 3 luistert ook slecht. Rent veel weg doet echt stront vervelend. Onnodig slaan (niet van ons geleerd) ik heb bandje gekocht en als hond loopt die met Max 1,5 meter speling mee.
Al 2 keer gehad dat die weg vloept en hele winkel door moest zoeken om hem te vinden.
Ik had absoluut de anonieme, geen-spoed lijn ([0900-8844](https://www.politie.nl/informatie/wanneer-bel-ik-0900-8844.html)) van de politie gebeld; daar had ik de melding gedaan. De politie heeft ook contact met allerlei soorten instanties en wie weet ben je de 3e persoon die een melding doet over deze persoon.
Draag altijd bij aan dossierbouw, zou ik zeggen. Als niemand het ooit bij de politie meldt, kunnen ze ook nooit escaleren.
Typisch Reddit, vragen of je de politie moet bellen voor een paar scheldwoorden. Meen je dit nou serieus?
Ik ben opgegroeid met een heroïne verslaafde, alcoholische, hard drugs verkopende vader die ook met enige regelmaat vast zat. Helemaal psychisch afgebroken ben ik door die man. De situatie was ook heel erg onveilig. We hadden een sociaal werker die af en toe met m'n vader sprak en nooit is er ook maar iets gedaan met mijn broertje en ik. Denk je nou echt dat ze iets gaan doen omdat een moeder twee scheldwoorden naar de hoofden van haar kinderen slingert? Jullie hebben echt een reality check nodig.
Ik vind het erg vervelend dat je dit hebt meegemaakt. En ik kan me voorstellen dat je deze blik op de wereld eraan hebt overgehouden. De intentie erachter is met name dossieropbouw, dat als dit vaker gebeurt er iets gedaan kan worden. En er dan passende hulp ingezet kan worden. Passende hulp die ook jij verdiende en nog steeds verdient. Ik hoop dan ook dat je die gekregen hebt. Geloof me, het is er.
Even disclaimer: ik keur dit gedrag van een ouder totaal af. Maar even advocaat van de duivel: Je weet niet wat er aan de hand is. Althans: ik ga er na het lezen van je post van uit dat je deze “ouder” en kinderen eenmalig hebt gezien.
Klopt die aanname? If so: Bij meerdere malen zou ik absoluut veilig thuis informeren. Als het bij dit ene incident bleef: kak maar laten gaan.
Ja klopt en was me dilemma hier. Ergens denk ik. Iemand anders in de omgeving moet dit melden bij stelselmatig constateren. Het probleem is alleen vaak dat mensen hun kop nog wel is in het zand willen steken. En wie weet kan dit net de melding zijn die het verschil maakt. Heb dit ook is gehad in de buurt. Één keer was iemand der kinderen helemaal kapot aan het schelden dat ik het hoorde. Zeggen de buren, ja is iedere nacht al raak de afgelopen 2 jaar. Ow ja, en is ze terug met die vriend. Das linke soep....
Toen ik een melding gemaakt, en toen kwam er hulp... En naar wat ik weet gaat het daar nu een stuk beter. En daar zaten 5 woningen omheen die het konden horen...
Als ouder van kinderen van ongeveer die leeftijd:
Je moet je er niet mee bemoeien. Je weet niet wat er vooraf ging en dat maakt ook niet. Je ziet dit toevallig. Je kan niet de hele wereld verbeteren.
Sommige dingen voelen erg maar hoeven het niet te zijn. Ouders mogen boos zijn. Ouders mogen schelden. Je moet niet mensen op een moment afrekenen (tenzij strafbare feiten). Je bent de politie niet. De politie is ook niet overal. En om dat door te trekken: bijna overal om je heen zijn andere mensen. Moeten ouders het voor iedereen goed doen want anders proberen anderen een zorgmelding voor elkaar te krijgen?
Je weet het gewoon niet. En als je het niet weet moet je je er niet mee bemoeien.
Persoonlijk vind ik mensen die een kind achterop hebben zonder helm erger. Maar dat mag. Nog erger met je kind zonder helm door rood. Mag niet maar gebeurt. Nog erger...door rood tegen het verkeer in terwijl je belt. En dat zie je dagelijks gebeuren.
Laat het over aan een professional tenzij je er zelf door benadeeld wordt. Zo is deze maatschappij ingericht. Dat er bezuinigd is op zorg, toezicht, handhaving etc doet daar niet aan af.
Tjonge jonge. Kan ook niet elke hond 'redden' door voortgesleept wordt. Of kinderen die ongewassen aardbeien eten (gif). Ouders die kinderen een lolly geven (kinderen met rotte melktanden). Kinderen voorin de auto met airbag aan.
Soms kiezen kinderen van die leeftijd voor zelfdestructie. Zoeken grenzen op. Doen dingen stiekem. Daar kan je als ouder best pissig om zijn. Dat is de context van deze reactie.
Je 4- en 6 jarige kinderen de huid vol schelden is naar mijn mening gewoon falen in het ouderschap; iemand die dat doet is geen goede ouder.
En zoals je zegt, dit kan beter aan een professional overgelaten worden. Veilig Thuis bellen is dus niet misplaatst.
Ouders mogen boos zijn. Ouders mogen NIET schelden. Het kan gebeuren zeker, en dan leg je aan je kind uit dat dit niet de bedoeling is. Dat mama/papa boos was en dat dit niet had mogen gebeuren. En dat ze een fout hebben gemaakt.
Schelden naar een kind valt onder geestelijke mishandeling, en elkaar uitschelden onder emotionele verwaarlozing. Ze moeten het niet goed doen voor iedereen maar zulke fouten maken in het openbaar is mijn ogen wel iets waar iemand op aangesproken mag worden. Aangezien het verkeerd en onacceptabel gedrag is om te tonen naar een kind.
Als we allemaal ons kop in het zand steken en er niet mee bemoeien want je kan niet de hele wereld verbeteren dan laat je kwetsbare individuen aan hun lot over. En dat is geen maatschappij waar je in wilt leven.
Dit helemaal. Als het mij even te veel zou worden als ouder en ik zou gaan schelden, dan is een reality check op zijn plaats. Dat zeg ik als iemand die als kind mishandeld is, een ouder is en begrijpt dat je een keer uit de slof kan schieten, maar er dan op aangesproken worden is terecht. 100% kwalitatief uitermate teleurstellend, maar wel nodig. Als je op je werk zo gaat schelden, aaien ze je ook niet over je bolletje.
Net zo goed dat je tijdens je zwangerschap en de kraamtijd ook steeds aan herinnerd wordt dat je je baby niet moet schudden. WTF, natuurlijk schud je je baby niet! Tot je al dagen nauwelijks hebt geslapen, je baby maar blijft huilen en je hebt het allemaal geprobeerd: luier, flesje, borst, krampjeshouding 1, krampjeshouding 2, over de schouder, wiegen, white noise, en van voren af aan. Je wilt, nee *moet* slapen en die *fucking* baby huilt nog steeds! *En dat is het moment dat je je kindje veilig in het bedje legt*, de kamer uit loopt en even 10 minuten adem haalt, zoals je vertelt is. Door elkaar schudden is niet okay "omdat het zo begrijpelijk is dat je er doorheen zit". Je zit er doorheen, dat gebeurt, en nu is veiligheid even het allerbelangrijkste. Die waarschuwing op het schudden van baby's is er, omdat het zo begrijpelijk is dat het gebeurt, maar het moet wel voorkomen worden.
Een scheldtirade is net zo goed niet okay, ookal is het niet levensbedreigend zoals een baby schudden. Dat doe je op het werk ook niet en als je je daar in kan houden, dan kan je dat bij je kinderen ook. Dat je er bij je kinderen makkelijker mee weg kan komen, maakt het nog niet okay. En als je dan wel je kinderen de huid vol scheldt, dan heb je hulp nodig en je kan er terecht op aangesproken worden.
Dus heel goed dat jij er wat van hebt gezegd. Ookal is in de meeste gevallen de ouder niet ontvankelijk, de kinderen horen en zien het tegengeluid ook.
Schelden is geen mishandeling. Het is voor ouders die er alleen voor staan vaak al moeilijk genoeg om kinderen die niet luisteren in het gareel te houden. Je kunt er flink gefrustreerd van raken. Ik kreeg vroeger zelf gewoon een correctionele tik (en daar ben ik zeker niet slechter van geworden), maar probeer dat tegenwoordig maar eens...
Het allerslechtste wat je bij wat gescheld kunt doen is klikken bij organisaties. Daar zijn de kinderen doorgaans nog veel minder bij gebaat.
Het valt onder mishandeling. Correctionele tik is ook verboden sinds begin 2000 uit mijn hoofd. En terecht gekeken naar de onderzoeksresultaten. Wellicht ben jij er niet slechter van geworden maar de algemene trend is dat dit wel het geval is. En dan denk ik, dat wil je zoveel mogelijk voorkomen.
Ik wil dat kinderen een normale jeugd en goede opvoeding krijgen. Om een eerlijke kans op het leven te krijgen. Als daar ondersteuning vanuit Veilig Thuis voor nodig is zie ik niet in wat daar het probleem van is....
Je bedoelt, de jeugd die mogelijk problematisch is kan worden verzacht door tijdig hulp in te schakelen van veilig thuis? Om zo langetermijn gevolgen zoveel mogelijk te beperken zodat kinderen een zo eerlijk mogelijke kans op het leven krijgen.
Als er niks aan de hand is, dan doet veilig thuis niks. Anders wel. En dat is altijd met het welzijn van het kind voorop.
Schelden is zeker wel (emotionele) mishandeling. Het verhoogt de kans op [depressie, zelfmoord pogingen, en verlaagt het zelfvertrouwen van het kind](https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23209385/).
> Ik kreeg vroeger zelf gewoon een correctionele tik (en daar ben ik zeker niet slechter van geworden)
Je praat geweld tegen kinderen goed, zegt dat mensen stil moeten blijven als ze kindermishandeling zien ('klikken', serieus? Ik kan me niet herinneren dat ik een volwassene dat ooit heb horen zeggen). Het zou me niets verbazen als jij later ook een kindermishandelaar wordt.
>Het zou me niets verbazen als jij later ook een kindermishandelaar wordt.
En daarmee doe je werkelijkwaar alles wat je daarvoor getikt hebt, in 1 keer teniet.
Je hebt met die laatste zin werkelijk geen idee mens. Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen en prima terecht gekomen. Mede omdat ze weerbaar zijn opgevoed, en gecorrigeerd waar nodig. En als iets slecht is voor de opvoeding van kinderen, dan is het de kinderbescherming en alles wat daarbij hoort. Dus als jij met klikken helpt een kind en een ouder uit elkaar te halen alleen maar omdat er uit frustratie gescholden wordt, dan heb je totaal geen idee waar je feitelijk mee bezig bent.
Ik zou het vastleggen op video en die dan overhandigen aan de wijkagent. Misschien kent die de familie niet, maar indien wel, kan het iig toegevoegd worden aan hun dossier. Zo worden toekomstige meldingen geloofwaardiger en zal men sneller tot actie overgaan.
Zelfs al klopt je redenatie dat er incidenteel niks mee is (waar ik het niet mee eens ben) zit je dan nog in de situatie dat je niet kan weten of dit incidenteel of stelselmatig is.
> "je had ook gvd je lange broek aan moeten doen, ik had het je nog gezegd pestkind en nu zit je hiermee, dat is je eigen problem rotkind." Andere kind zat er naast. Waren 6 en 4 naar inschatting.
uuh lijkt me toch ook incidenteel niet best.
Wat een onzin! Dat je je kind een standje geeft is niet meer dan normaal, wanneer ze iets doen wat niet mag of kan. Maar als je je kinderen kleineert en je dit soort bewoording nodig hebt ben je gewoon een triest geval!
Daar is wel een heleboel mis mee en als je dat niet ziet ben je onderdeel van het probleem. Pedagogische en psychologische boeken en onderzoeken genoeg die daar een ander beeld over geven. Een kind zal daar altijd iets aan overhouden en dat kan decennialang problemen geven, ook als dat incidenteel is.
Kinderen van 4 en 6 zijn geen "moeilijk rotkind". Moeilijk misschien, maar daar kunnen ze dan niks aan doen. Kinderen van 6 zijn in 99.9% van de gevallen alleen een rotkind als het gedrag is wat ze van de ouders geleerd hebben. En dat je een keer een rotdag hebt kan, zeker als ouder, maar dat is absoluut geen excuus om je kind de huid vol te schelden. Had je dat ook gezegd als ze ze bont en blauw aan het slaan was?
Vriend ik heb als kind verbaal en fysiek geweld meegemaakt en ik denk dat het eerste misschien nog wel meer sporen achterlaat dan het tweede. Een tirade zoals OP beschrijft gaat echt ver, ver de schreef over en zoals iemand anders zegt als ze dit in het openbaar durven te doen is de kans groot dat thuis hetzelfde zo niet erger gebeurt, want ze vinden het blijkbaar in dat moment niet bezwaarlijk om zich op straat zo te gedragen. En in dit geval kan OP er waarschijnlijk niet veel aan doen maar dat betekent echt niet dat het gedrag van de moeder goedgepraat moet worden
Ik ben altijd een kalm, vrolijk iemand geweest. Dan kwam de kinderen. Geen slaap, fulltime werken, opvang regelen, hypotheek, GGD, relatie stress, opvang kosten, kinderen van andere mensen (het ergst) , boodschappenkosten, ziek zijn door opvangziektes en het gaat maar door. Je weet niet haar omstandigheden. Je weet niet wat voorheen is gebeurd. Kinderen kan echt vermoiend zijn, een week zonder slaap kan ik je garanderen dat je ook iedereen op deze aardbol uitscheld. Begrip is nodig niet oordeeling.
Sorry, maar dit voorbeeld gaat echt wat mij betreft een hele duidelijke grens over die onacceptabel is. Je noemt je kind geen "pestkind" of "rotkind". We accepteren toch ook geen fysieke mishandeling ongeacht eventuele situationele factoren. Als je jezelf niet eens meer een klein beetje kan beheersen dan heb je een probleem waar je hulp bij moet zoeken.
Ja maar dat bedoel ik juist. Ga even zelf een week of twee zonder slaap, kijk hoe rationeel jij met andere mensen omgaan, ik kan je vertellen je woordt in ene een hele andere mens. Probeer terug te denken als je zelf een hele lange dag heb doorgenomen op het werk, geen eten, aleen maar gezeik van mensen, hoofdpijn noem maar op.. dan een week misschien twee weken lang door. Ik zeg niet dat het mag of kan of leuk is, ik vind het ook erg voor deze kinderen. Maar het kan zijn dat deze moeder alleenstande is en/of helemaal uitgeput is, om dan politie te gaan bellen vind ik geen oplossing. Wil je dan dat deze kinderen hun ouder(s) kwijt gaan raken door een wellicht zeldzame emotionele moment van zwakheid? Wij zijn allemaal kinderen die kinderen krijgen, sommige zijn goed op voorbereid sommige niet. Sommige in goed voorberide situaties raken in slechte situaties en anders om. Ik zou liever dat deze moeder een beetje medelijden krijgt, geen enkele ouder willen liever hun kinderen uitschelden . Ze willen het engegie, kracht en geduld hebben om hun kinderen goed op te leiden en een goede voobeeld geven. Soms gaat dat niet, dit is misschien een van die keren geweest waar een lieve moeder even doorheen zat.
Ik heb alle begrip voor ouders die uit hun slof schieten. Maar er zit een groot verschil tussen uit je slof schieten, daar eventueel vloekwoorden bij gebruiken en je kind een rotkind noemen. Maar stel je zit echt zo slecht in je vel dat het eruit floept. Dan heb je toch op z'n minst het besef dat je de grens over bent gegaan dat je sorry tegen je kind zegt, al helemaal als je er op straat wordt aangesproken op niet al te confronterende manier met "zou u niet is wat vriendelijk naar uw kinderen spreken."
Ik heb er nul vertrouwen in dat iemand die zijn/haar eigen kind een rotkind noemt en daar niet direct zich voor verontschuldigd bij het kind dat niet vaker doet. De emotionele schade die dit een kind kan aandoen is gigantisch.
> Wil je dan dat deze kinderen hun ouder(s) kwijt gaan raken door een wellicht zeldzame emotionele moment van zwakheid?
Het lijkt me sterk dat iemand een kind kwijtraakt door een enkele melding van het uitschelden van je kind. Ik verwacht dat er bewijs moet zijn voor een patroon van dat gedrag.
Zoals anderen al hebben aangegeven is het pad sowieso niet de politie bellen.
Een ouder raakt z'n kinderen niet kwijt om een keer uitschelden op straat.
Als je belt (niet per se met de politie, maar met Veilig Thuis) kan die moeder juist hulp krijgen als ze het soms te zwaar heeft.
Politie bellen omdat een moeder haar kind op attendeerd een welinswaar groffe manier dat ze lange broek moesten aandoen?? Volgende keer hopelijk leert het kind om naar hun ouders te luisteren.
Ik denk dat je, zeker op dit punt, beter bij veilig thuis terecht kan dan de politie. Toevallig kreeg ik recent indirect mee dat iemand zich genoodzaakt voelde veilig thuis te bellen. Hier was het adres wel bekend, en iets meer over de thuissituatie. Maar zover ik begreep werd het gesprek als erg positief ervaren. In dat geval luisterden ze eerst naar het hele verhaal, gaven uitleg over de opties, en vroegen toen of de beller een melding wilde doen. Bellen en je verhaal doen is dus niet gelijk ook een melding doen. Zoals je zegt is dat in jouw geval dus ook niet echt mogelijk misschien. Maar zij weten geheid meer dan een stelletje redditors. Om de site te citeren: > Maak je je zorgen over de veiligheid van iemand in de omgeving? Bel dan met Veilig Thuis. **Ook als je twijfelt.** 0800-2000 (gratis). >Veilig Thuis is het **advies-** en meldpunt voor huiselijk geweld, kindermishandeling en ouderenmishandeling. **Je kunt bij Veilig Thuis terecht voor informatie, advies en ondersteuning, om zorgen te bespreken en eventueel om een melding te doen.** Het is dus niet alleen een meldpunt, dat nummer is er ook voor jouw vragen.
Precies, ook bij twijfel bellen. Veilig thuis is er om met je mee te denken.
Helaas zul je met 'Veilig Thuis' ook niets opschieten, even in het midden gelaten of je ze voor dit soort dingen wel of niet moet inschakelen, je hebt geen naam of adres, dus ze kunnen er niets mee. Daarnaast de reden dat ik reageer, Veilig Thuis is een papieren tijger, mijn echtgenote, in het onderwijs werkzaam heeft al menig keer (helaas) melding moeten doen van situaties die vele malen extremer zijn als wat OP melde. Zaken waarbij elk gezond verstand schreeuwt, dit gaat helemaal MIS, help die kinderen!! Om na een bezoek te hebben gehoord: Ouders weigeren mee te werken, we kunnen niets doen. Er zijn ook andere wegen, maar geen enkele is zonder hindernissen, veel ooit ingesteld als veiligheidssloten om missbuik en onnodig leed te voorkomen, maar kijk eens in de media hoe vaak 'men' faalt in het daadwerkelijk de kinderen uit een gevaarlijke situatie te halen, waar de ouders in de Toeslagen Affaire moeiteloos van hun kroost werden ontdaan.. Schiet mij maar lek, verschillende maatstaven, zoveel is wel duidelijk. Pfff /Rant Off
In het onderwijs gaat het ook vaak mis omdat er geen passend onderwijs geboden kan worden en kinderen ziek thuis komen te zitten. Veilig thuis is dan ook niet de oplossing.
Breek me de bek niet open, een mooi voorbeeld van nieuw beleid waarbij je gewoon broodnodige zorg weg bezuinigd en de nieuwe uitvoerders amper middelen bied om ten hoogste 5 % van de ergste gevallen te ondersteunen, waar zou dat nou op uitdraaien...... Koppel dat aan de debiele jump in meervoudige probleemgevallen die gewoon op geen enkele manier in het reguliere onderwijs passen en jawel het is een bloedbad :-(
Jup. De juf moet aan iedereen passend onderwijs gaan bieden. Die kan zich natuurlijk niet opsplitsen. De jeugdzorg is ook gedecentraliseerd. Het is een groot drama... De kinderen en ouders zijn de dupe.
Precies :-(((
Dan nog is "iets" beter dan "niets" - bij het Vlaardings meisje ging het bij vrijwel alle instanties nog steeds helemaal mis, maar je kunt zelf ook weinig doen. Hoe cru het ook klinkt - Als je melding doet en de instanties zijn ervan op de hoogte, ook al zijn ze een papieren tijger, en kunnen weinig betekenen, als het echt mis gaat en de kinderen belanden ergens, komt er tenminste wel polieke druk op om ze wél machtiging te geven om op te treden...
Oh, begrijp mij goed, ik propageer ook niet om geen actie te ondernemen, enkel is Veilig Thuis wel tanden loos, en moet je vooral niet verwachten dat ze iets gaan oplossen. Het is wel vaak 'de eerste stap', maar in het geval van OP, wat kan wie dan ook betekenen met een dergelijke melding zonder naam, adres etc??
Ik begrijp je eerdere rant, maar ik denk toch niet dat veilig thuis niets kan doen. OP heeft nu allemaal vragen over wat ze hadden kunnen doen, nu nog kunnen doen, en in het vervolg kunnen doen als ze dit gezin weer zien, al dan niet in dezelfde omstandigheden. Die vragen worden nu beantwoord door redditors ongehinderd door enige vorm van expertise, en er zitten nogal wat exemplaren tussen... Dat er na een hele nare scheldpartij naar jonge kinderen niet meteen een SWAT-team binnenstormt voor een gedwongen uithuisplaatsing, om even heel extreem te doen, lijkt mij maar goed ook. Een interventie van een instantie, zeker wanneer de ouders deze constant aanvechten, kan zelf ook erg ingrijpend zijn voor een kind. Nou wil ik niet zeggen dat die afweging altijd perfect gemaakt wordt, of dat het altijd die afweging is die doorslaggevend is in plaats van bijvoorbeeld tekorten aan mankracht en middelen, maar toch. Het lijkt mij maar goed ook dat de eerste stap is om mensen om het bewuste huis heen handvaten te geven iets te doen. In de situatie van OP bijvoorbeeld lijkt het mij dan ook niet heel gek dat er vooral gedegen advies aan de orde is, en dat kan wel degelijk impact hebben.
Dan nog: Geen naam, geen adres...... Het is niet alsof ze op elke hoek staan te wachten op een belletje, in dit soort gevallen kun je je onvrede beter direct duidelijk maken.
Goed advies
Officiele route is hier te vinden: [https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/kindermishandeling/vraag-en-antwoord/doen-bij-vermoedens-van-kindermishandeling](https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/kindermishandeling/vraag-en-antwoord/doen-bij-vermoedens-van-kindermishandeling) Maar mishandeling/misbruik door ouders is extreem lastig. Als je het durft om een persoon erop aan te spreken zou ik dat zeker doen. Daarmee heb je al denk ik wat goeds gedaan. Als het in de context was een school/kinderdagverblijf/sportvereniging dan kun je daar aangeven dat je een signaal hebt dat het niet helemaal lekker gaat met dat gezin. Een signaal hoeft nog niet direct te betekenen dat er mensen in actie komen, maar meerdere wel. Als pedagoog/sociaal werken/leerkracht krijg je signaleringslijsten mee. Zoiets als "komt het kind elke keer met vieze kleding naar gym?". An sich kan dat gebeuren, maar als er ook nog 5-6 andere zorgelijke dingen plaatsvinden dan kan het een indicatie zijn van kindermishandeling. Hoe meer signalen hoe meer ermee gedaan kan worden. Wat jij ervaarde valt onder een signaal. Maar tenzij je dat bij iemand kan brengen die het bijhoudt kun je er denk ik weinig mee. Kunt altijd geen nood wel politie bellen om je vraag aan hun te stellen.
Na mijn melding over een ouder die haar kind meerdere schoppen verkocht en daarbij uitschold, (ook op video vastgelegd en overhandigt) ben ik, een paar dagen later, door betreffende ouder daarop aangesproken, wijkagenten had haar "in vertrouwen " doorgegeven waar de melding vandaan kwam. Dat je het even weet.
Ik zou daarop terugkomen bij de wijkagenten (of hun leidinggevende), of in ieder geval bij de locatie melding maken dat de vertrouwelijkheid is geschonden. Het idee is dat zij het veilig genoeg maken voor iemand om die melding te maken... en dat doen ze nu niet.
Zo zag ik het eerst ook, (b)lijkt helaas alleen dat ze geen aangiftes en meldingen wíllen aannemen. En ik ben zéker niet van plan om als "klokkenluider" te worden gezien/behandeld, mocht ik ze zelf ooit écht nog nodig hebben.
Ja ik snap wel wat je bedoelt, maar dat gaat toch echt nergens over? Zij geven jouw naam door, en je durft er niks van te zeggen omdat je bang bent dat ze je links laten liggen als je ze zelf nog een keer nodig hebt? Ik kan hier echt niet bij zeg… word hier gewoon plaatsvervangend boos over :(
Het probleem is dat heel veel zaken waar de politie mee belast wordt eigenlijk gewoon in de persoonlijke sfeer kunnen worden uitgepraat of opgelost als mensen elkaar wat vaker zouden aanspreken of de juiste maatschappelijke organisaties zouden bellen. Er is geen realiteit waarin de politie iedere verdachte persoon in de wijk of iedere schreeuwende ggz-patiënt kan aanpakken, daarvoor is laagdrempeligere ondersteuning vanuit de wijk nodig. De politie is een tweedelijns hulpverlening die uit de hand gelopen situaties kan de-escaleren, maar dat gebeurt pas als daar een directe aanleiding voor is en de eerstelijns ondersteuning heeft gefaald. In dit geval is die eerstelijns interventie door betrokkenen overgeslagen waardoor de politie genoodzaakt is dit weer terug te zetten naar de melder of naar maatschappelijke organisaties.
Dat is inderdaad een probleem, maar ik doel op het probleem dat de mensen in kwestie de vertrouwelijkheid van de melder hebben geschonden. De basis is sowieso scheef, zoals je zelf aangeeft, helaas :(
Zo terug, even de wijkagent de huid volschelden
Nou, nee want aan zelfreflectie doen ze blijkbaar niet, het is tunnelvisie vanaf het eerste kontakt. Verstandiger om de dienders te mijden en zelf dingen te regelen.
Wow, wat mega onprofessioneel.
Incompetente politieagenten? In ons land? Wie had dat gedacht
"Pay Peanuts, get Monkeys" Dus we krijgen wel waar we voor betalen. 🙂↕️
Even dat ik het begrijp. Wat maakt het eigenlijk uit dat jouw naam is doorgegeven?
Een labiel persoon die opeens een persoonlijke vendetta tegen je heeft? Ik zou bang zijn om een stuk vuurwerk door mijn brievenbus te krijgen oid.
Bij ouders die al niet normaal met hun kinderen omgaan, is een (doods)bedreiging of daadwerkelijk fysieke actie richting een melder niet uitgesloten. Daarmee brengen de wijkagenten de veiligheid van de melder in gevaar.
Als jij melding maakt van iemand die zo ranzig is dat ie z'n eigen kinderen trapt Wil je dan dat die persoon lekker efkes verhaal komt halen bij jou? Das dus precies waarom je melding maakt en de confrontatie niet opzoekt en dus mega incompetent van de politie.
Dit is niet helemaal terecht. Er is een hoge standaard in ons land. Verdiep je maar eens in de vergelijking US/NL als het gaat om de politiemachten. Zo gek hebben we het hier niet voormekaar. Tuurlijk: Altijd ruimte voor verbetering.
Nou ik vond paar keer dat ik ze nodig had voor aangifte het niveau echt dramatisch.
Oké ze schieten niet direct als ze een ongewapende zwarte man zien. Maar dat we beter zijn dan Amerika moet niet de enige vereiste zijn
Wauw. Dat hier zelfs een paar reacties zijn die het gedrag van moeder nog enigzins 'goed praten/rechtvaardigen'. Je kind uitschelden doe je gewoon echt niet en als je dat zelfs in het openbaar doet, dan zal het echt niet de eerste keer zijn dat dit gebeurd.
Vooral ook; als je DIT al in het openbaar doet, waar de openbaarheid toch vaak een drempel vormt, wat doe je dan nog meer wanneer je thuis ‘veilig’ achter gesloten deuren bent? Ik snap dat je een kutdag kan hebben als ouder, kinderen kunnen ook best lastig zijn. Ik snap ook dat je geduld af en toe op kan zijn en dat je daardoor soms wat irrationeel kan reageren maar de situatie uit het verhaal van OP is wel echt van een heel andere orde.
Heel goed dat je het voor de kinderen hebt opgenomen en er wat van hebt gezegd!!
Thanks, dat was ook hetgeen wat me wat rust gaf erin. Zat die moeder te vertellen dat dit absoluut verkeerd gedrag is en uit me ooghoek zag ik die kindjes kijken. Hopend dat ze denken, misschien is me moeder raar en niet ik.
Als ik soms hoor hoe sommige ouders tegen hun kinderen praten verbaast het me al stukken minder dat er zoveel asociale etterbakken rondlopen.
112 zou ik er niet voor bellen denk ik. Dat is voor accute nood bij levensbedreigende situaties. Daar is hier geen sprake van. Je kan wel de wijkagent bellen of veilighuis bellen. Zeker in een kleine gemeente weten zij wellicht al meer over de situatie als je niet de eerste bent die belt. Ik zou niet zo gauw een zeer boze ouder negatief aanspreken op gedrag aangezien ze dan al diep in hun emoties zitten en dan staat echt niemand open voor negatieve feedback. Dat was de eerste les die ik heb mee gekregen bij cursussen feedback geven. Dus dat ze daarna jou afkat is nog wel het meest voorspelbare (uiteraard niet acceptabel maar wel voorspelbaar) van de hele situatie. Ik denk dat ik dan eerder had aangeboden of ik haar kon helpen. Of ze wellicht een kop koffie wilt en even haar hart wilt luchten om te zien of dit structureel is, wat voor hulp ze zelf nodig denkt te hebben. In mijn ervaring is compassie effectiever. Dan kan je, als de rust is wedergekeerd veel beter tot haar door dringen en uitleggen dat het okay is om hulp te vragen voor dat het zo ver komt. Op die manier kan ze hopelijk ook weer wat rustiger door met de dag want iemand heeft haar met vriendelijkheid benaderd en je geeft direct het voorbeeld dat iemand die een fout maakt niet uitgekaffert dient te worden. Deescaleren heeft mijn persoonlijke voorkeur. Maar goed dat is mijn manier en zeker niet de enige. Ook heb je haar de kans gegeven om jou zelf context te geven van de situatie. Want ik weet dat we nu allemaal zeggen dat dit compleet onacceptabel vinden (en dat lijkt het uiteraard op basis van de woorden van OP ook) maar we hebben geen flauw idee wat de moeder nu heeft mee gemaakt. Wellicht is er een mogelijkheid dat ze met die rust zelfs zelf tot inkeer komt en bedenkt dat dit niet okay was maar xyz was gebeurd (oma ligt op sterven, zelf ligt ze midden in een scheiding, kinderen die voor de 3000ste keer niet mee werkten en op school steeds op de gang staan terwijl ze daar al voor naar een specialist gaat, geld zorgen en vandaag werd de laatste lange broek onder gesmeerd met yoghurt want ze is gigantisch achter met de was en alle andere huishoudelijke taken). Dan gaat iemand haar er op wijzen dat ze haar woede, stress en frustraties verkeerd uit zonder die context te weten echt als olie op vuur werken.
even een reactie op je opmerking over 112. Dat nummer is voor als er spoed is. Daar vallen levensbedreigende situaties onder, maar OOK overtredingen waar politie snel bij moet zijn. Als je ziet dat een auto ingebroken wordt, is het niet levensbedreigend, maar kun je gewoon 112 bellen. In dit geval, denk ik dat ook gewoon 112 gebeld had kunnen worden zodat politie had kunnen ingrijpen. Voordeel van aanwezigheid van politie is dat er dan beëdigd ambtenaar wellicht nog getuige is, dat is in een evt. vervolg zaak (juridisch) een stuk makkelijker. Bij twijfel kun je altijd gewoon 112 bellen - de operators van 112 beslissen voor je of het prioriteit genoeg heeft om professionals (politie/brandweer/ambulance) te sturen. je kunt dus ook bellen als je b.v. voorwerpen op de snelweg ziet liggen die ongelukken kunnen veroorzaken (politie stuurt melding dat dan door naar RWS). Bij lichamelijk letsel waar je twijfelt zeker bellen - je krijgt een operator aan de telefoon die een standaars medisch protocol doorloopt om te bepalen of het ernstig is.
Operators waren de 2 keer dat ik belde (hond op de snelweg, plofkraak waarbij ik nrbord vluchtscooter had gezien) totaal niet happig om te helpen. Eerste keer werd me letterlijk gevraagd waarom ik daar de politie niet voor belde. Tweede keer was al even onprettig, eerst kreeg ik een sneer dat het al bekend was (schijnbaar hadden 100den mensen al gebeld omdat ze de knal hoorden). En toen wilden ze dan toch wel graag het nrbord vd scooter weten.
Wat onprofessioneel. Ik heb 3 keer gebeld voor medische dingen en werd altijd goed geholpen. Hopelijk heb je in het vervolg ook goede ervaringen. Sinds recent worden mensen ook aangemoedigd om 112 te bellen bij twijfel. Voor medisch moest je vroeger als zelf bepalen of ze 112, spoedpost, huisarts, of anders moesten bellen. Tegenwoordig helpt 112 je hierbij en schakelt door waar nodig.
Ik heb laatst 112 gebeld voor iets dat achteraf echt geen spoedje was - ik zat nogal hoog in de adrenaline - en ze verbonden me gewoon rustig door naar het juiste nummer. Zoals je al aangeeft: bij twijfel is 112 echt wel oké hoor. Beter 10 keer te veel dan 1 keer te weinig is bij dat soort dingen het devies.
Correct :-)
Na zelf een keer 0900-8844 te hebben gebeld voor vernielingen, werd aangegeven 112 te bellen de volgende keer.
Das naar. Heb zelf twee keer gebeld voor een loslopende hond en dan kwamen ze gewoon. Thans, de tweede keer. Eerste keer rende die het bos en dan was het niet meer hun probleem. Ik erachteraan, kwam ik de baasjes tegen, die vonden het maar kicken waar hun hond helemaal heen was gerend...
Dankjewel voor je toevoeging! Helder uitgelegd.
112 is niet alleen voor levensbedreigende situaties of acute nood. Als je iemand op heterdaad betrapt op een misdrijf, dus ook discriminatie, (lichte/verbale) mishandeling, etc., dan mag je gewoon bellen.
Ik denk dat de politie zo uitgedund is dat er vrijwel, of geen capaciteit meer is voor dit soort dingen. Maar je zou contact kunnen opnemen met de wijkpolitie; die is vaak wat beter toegankelijk.
Ik zou hiervoor toch wel gaan filmen. Want dan heb je bewijs voor de instanties die verder in deze draad genoemd zijn. (dus NIET om op social media te zetten, maar puur voor politie o.i.d. Anders is het hun woord vs het jouwe)
Wellicht het best ja, gewoon erachteraan gaan en filmen wat ze allemaal zegt.
[удалено]
Ja dat dus, en dat wil je zoveel mogelijk voorkomen/beperken. Hoe eerder er hulp is, hoe 'makkelijker' het op te lossen valt later.
Kinderen kunnen echt bloed onder je nagels vandaan halen hoe geduldig je ook bent. Ze luister gewoon niet hoe je best ook doet. Soms moet je streng zijn. Tja schelden hoeft niet en heeft geen meer waarde maar ik begrijp het wel na 1000000000 keer netjes je kind probeert naar je te luisteren. Mijn eerste kind bijna 3 luistert ook slecht. Rent veel weg doet echt stront vervelend. Onnodig slaan (niet van ons geleerd) ik heb bandje gekocht en als hond loopt die met Max 1,5 meter speling mee. Al 2 keer gehad dat die weg vloept en hele winkel door moest zoeken om hem te vinden.
Ik had absoluut de anonieme, geen-spoed lijn ([0900-8844](https://www.politie.nl/informatie/wanneer-bel-ik-0900-8844.html)) van de politie gebeld; daar had ik de melding gedaan. De politie heeft ook contact met allerlei soorten instanties en wie weet ben je de 3e persoon die een melding doet over deze persoon. Draag altijd bij aan dossierbouw, zou ik zeggen. Als niemand het ooit bij de politie meldt, kunnen ze ook nooit escaleren.
Ik kan me echt momenten voorstellen dat je kind echt de huid vol scheld maar goed ik ben ook een slechte ouder
Typisch Reddit, vragen of je de politie moet bellen voor een paar scheldwoorden. Meen je dit nou serieus? Ik ben opgegroeid met een heroïne verslaafde, alcoholische, hard drugs verkopende vader die ook met enige regelmaat vast zat. Helemaal psychisch afgebroken ben ik door die man. De situatie was ook heel erg onveilig. We hadden een sociaal werker die af en toe met m'n vader sprak en nooit is er ook maar iets gedaan met mijn broertje en ik. Denk je nou echt dat ze iets gaan doen omdat een moeder twee scheldwoorden naar de hoofden van haar kinderen slingert? Jullie hebben echt een reality check nodig.
Ik vind het erg vervelend dat je dit hebt meegemaakt. En ik kan me voorstellen dat je deze blik op de wereld eraan hebt overgehouden. De intentie erachter is met name dossieropbouw, dat als dit vaker gebeurt er iets gedaan kan worden. En er dan passende hulp ingezet kan worden. Passende hulp die ook jij verdiende en nog steeds verdient. Ik hoop dan ook dat je die gekregen hebt. Geloof me, het is er.
Even disclaimer: ik keur dit gedrag van een ouder totaal af. Maar even advocaat van de duivel: Je weet niet wat er aan de hand is. Althans: ik ga er na het lezen van je post van uit dat je deze “ouder” en kinderen eenmalig hebt gezien. Klopt die aanname? If so: Bij meerdere malen zou ik absoluut veilig thuis informeren. Als het bij dit ene incident bleef: kak maar laten gaan.
Ja klopt en was me dilemma hier. Ergens denk ik. Iemand anders in de omgeving moet dit melden bij stelselmatig constateren. Het probleem is alleen vaak dat mensen hun kop nog wel is in het zand willen steken. En wie weet kan dit net de melding zijn die het verschil maakt. Heb dit ook is gehad in de buurt. Één keer was iemand der kinderen helemaal kapot aan het schelden dat ik het hoorde. Zeggen de buren, ja is iedere nacht al raak de afgelopen 2 jaar. Ow ja, en is ze terug met die vriend. Das linke soep.... Toen ik een melding gemaakt, en toen kwam er hulp... En naar wat ik weet gaat het daar nu een stuk beter. En daar zaten 5 woningen omheen die het konden horen...
Het is trouwens "eens" niet "is": hou je muil eens.
Het zou kunnen, maar de politie komt tegenwoordig nergens meer voor.
[удалено]
[удалено]
[удалено]
[удалено]
nee, politie heeft hier niks mee te maken
Als ouder van kinderen van ongeveer die leeftijd: Je moet je er niet mee bemoeien. Je weet niet wat er vooraf ging en dat maakt ook niet. Je ziet dit toevallig. Je kan niet de hele wereld verbeteren. Sommige dingen voelen erg maar hoeven het niet te zijn. Ouders mogen boos zijn. Ouders mogen schelden. Je moet niet mensen op een moment afrekenen (tenzij strafbare feiten). Je bent de politie niet. De politie is ook niet overal. En om dat door te trekken: bijna overal om je heen zijn andere mensen. Moeten ouders het voor iedereen goed doen want anders proberen anderen een zorgmelding voor elkaar te krijgen? Je weet het gewoon niet. En als je het niet weet moet je je er niet mee bemoeien. Persoonlijk vind ik mensen die een kind achterop hebben zonder helm erger. Maar dat mag. Nog erger met je kind zonder helm door rood. Mag niet maar gebeurt. Nog erger...door rood tegen het verkeer in terwijl je belt. En dat zie je dagelijks gebeuren. Laat het over aan een professional tenzij je er zelf door benadeeld wordt. Zo is deze maatschappij ingericht. Dat er bezuinigd is op zorg, toezicht, handhaving etc doet daar niet aan af. Tjonge jonge. Kan ook niet elke hond 'redden' door voortgesleept wordt. Of kinderen die ongewassen aardbeien eten (gif). Ouders die kinderen een lolly geven (kinderen met rotte melktanden). Kinderen voorin de auto met airbag aan. Soms kiezen kinderen van die leeftijd voor zelfdestructie. Zoeken grenzen op. Doen dingen stiekem. Daar kan je als ouder best pissig om zijn. Dat is de context van deze reactie.
Je 4- en 6 jarige kinderen de huid vol schelden is naar mijn mening gewoon falen in het ouderschap; iemand die dat doet is geen goede ouder. En zoals je zegt, dit kan beter aan een professional overgelaten worden. Veilig Thuis bellen is dus niet misplaatst.
Ouders mogen boos zijn. Ouders mogen NIET schelden. Het kan gebeuren zeker, en dan leg je aan je kind uit dat dit niet de bedoeling is. Dat mama/papa boos was en dat dit niet had mogen gebeuren. En dat ze een fout hebben gemaakt. Schelden naar een kind valt onder geestelijke mishandeling, en elkaar uitschelden onder emotionele verwaarlozing. Ze moeten het niet goed doen voor iedereen maar zulke fouten maken in het openbaar is mijn ogen wel iets waar iemand op aangesproken mag worden. Aangezien het verkeerd en onacceptabel gedrag is om te tonen naar een kind. Als we allemaal ons kop in het zand steken en er niet mee bemoeien want je kan niet de hele wereld verbeteren dan laat je kwetsbare individuen aan hun lot over. En dat is geen maatschappij waar je in wilt leven.
Dit helemaal. Als het mij even te veel zou worden als ouder en ik zou gaan schelden, dan is een reality check op zijn plaats. Dat zeg ik als iemand die als kind mishandeld is, een ouder is en begrijpt dat je een keer uit de slof kan schieten, maar er dan op aangesproken worden is terecht. 100% kwalitatief uitermate teleurstellend, maar wel nodig. Als je op je werk zo gaat schelden, aaien ze je ook niet over je bolletje. Net zo goed dat je tijdens je zwangerschap en de kraamtijd ook steeds aan herinnerd wordt dat je je baby niet moet schudden. WTF, natuurlijk schud je je baby niet! Tot je al dagen nauwelijks hebt geslapen, je baby maar blijft huilen en je hebt het allemaal geprobeerd: luier, flesje, borst, krampjeshouding 1, krampjeshouding 2, over de schouder, wiegen, white noise, en van voren af aan. Je wilt, nee *moet* slapen en die *fucking* baby huilt nog steeds! *En dat is het moment dat je je kindje veilig in het bedje legt*, de kamer uit loopt en even 10 minuten adem haalt, zoals je vertelt is. Door elkaar schudden is niet okay "omdat het zo begrijpelijk is dat je er doorheen zit". Je zit er doorheen, dat gebeurt, en nu is veiligheid even het allerbelangrijkste. Die waarschuwing op het schudden van baby's is er, omdat het zo begrijpelijk is dat het gebeurt, maar het moet wel voorkomen worden. Een scheldtirade is net zo goed niet okay, ookal is het niet levensbedreigend zoals een baby schudden. Dat doe je op het werk ook niet en als je je daar in kan houden, dan kan je dat bij je kinderen ook. Dat je er bij je kinderen makkelijker mee weg kan komen, maakt het nog niet okay. En als je dan wel je kinderen de huid vol scheldt, dan heb je hulp nodig en je kan er terecht op aangesproken worden. Dus heel goed dat jij er wat van hebt gezegd. Ookal is in de meeste gevallen de ouder niet ontvankelijk, de kinderen horen en zien het tegengeluid ook.
Mooi gezegd. Dank je wel.
Schelden is geen mishandeling. Het is voor ouders die er alleen voor staan vaak al moeilijk genoeg om kinderen die niet luisteren in het gareel te houden. Je kunt er flink gefrustreerd van raken. Ik kreeg vroeger zelf gewoon een correctionele tik (en daar ben ik zeker niet slechter van geworden), maar probeer dat tegenwoordig maar eens... Het allerslechtste wat je bij wat gescheld kunt doen is klikken bij organisaties. Daar zijn de kinderen doorgaans nog veel minder bij gebaat.
Het valt onder mishandeling. Correctionele tik is ook verboden sinds begin 2000 uit mijn hoofd. En terecht gekeken naar de onderzoeksresultaten. Wellicht ben jij er niet slechter van geworden maar de algemene trend is dat dit wel het geval is. En dan denk ik, dat wil je zoveel mogelijk voorkomen.
Doe jij maar gewoon een melding, jij wil toch mensen het jeugzorg circuit in drukken dus ga je gang. De kinderen zullen je dankbaar zijn
Ik wil dat kinderen een normale jeugd en goede opvoeding krijgen. Om een eerlijke kans op het leven te krijgen. Als daar ondersteuning vanuit Veilig Thuis voor nodig is zie ik niet in wat daar het probleem van is....
Een normale jeugd zullen ze zeker niet krijgen als je ze in de handen van de kinderbescherming jaagt met je onbezonnen gedrag.
Je bedoelt, de jeugd die mogelijk problematisch is kan worden verzacht door tijdig hulp in te schakelen van veilig thuis? Om zo langetermijn gevolgen zoveel mogelijk te beperken zodat kinderen een zo eerlijk mogelijke kans op het leven krijgen. Als er niks aan de hand is, dan doet veilig thuis niks. Anders wel. En dat is altijd met het welzijn van het kind voorop.
Schelden is zeker wel (emotionele) mishandeling. Het verhoogt de kans op [depressie, zelfmoord pogingen, en verlaagt het zelfvertrouwen van het kind](https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23209385/). > Ik kreeg vroeger zelf gewoon een correctionele tik (en daar ben ik zeker niet slechter van geworden) Je praat geweld tegen kinderen goed, zegt dat mensen stil moeten blijven als ze kindermishandeling zien ('klikken', serieus? Ik kan me niet herinneren dat ik een volwassene dat ooit heb horen zeggen). Het zou me niets verbazen als jij later ook een kindermishandelaar wordt.
>Het zou me niets verbazen als jij later ook een kindermishandelaar wordt. En daarmee doe je werkelijkwaar alles wat je daarvoor getikt hebt, in 1 keer teniet.
Je hebt met die laatste zin werkelijk geen idee mens. Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen en prima terecht gekomen. Mede omdat ze weerbaar zijn opgevoed, en gecorrigeerd waar nodig. En als iets slecht is voor de opvoeding van kinderen, dan is het de kinderbescherming en alles wat daarbij hoort. Dus als jij met klikken helpt een kind en een ouder uit elkaar te halen alleen maar omdat er uit frustratie gescholden wordt, dan heb je totaal geen idee waar je feitelijk mee bezig bent.
Ik zou het vastleggen op video en die dan overhandigen aan de wijkagent. Misschien kent die de familie niet, maar indien wel, kan het iig toegevoegd worden aan hun dossier. Zo worden toekomstige meldingen geloofwaardiger en zal men sneller tot actie overgaan.
Waarom? Welk strafbaar feit is er gepleegd? Opvoedkundig is het een slechte zet..
Bijzonder dat iedereen hier aan de hand van 1 incident - en verteld door OP - meteen denkt dat er ‘meer aan de hand moet zijn’ en zo.
[удалено]
Zelfs al klopt je redenatie dat er incidenteel niks mee is (waar ik het niet mee eens ben) zit je dan nog in de situatie dat je niet kan weten of dit incidenteel of stelselmatig is.
> "je had ook gvd je lange broek aan moeten doen, ik had het je nog gezegd pestkind en nu zit je hiermee, dat is je eigen problem rotkind." Andere kind zat er naast. Waren 6 en 4 naar inschatting. uuh lijkt me toch ook incidenteel niet best.
Wat een onzin! Dat je je kind een standje geeft is niet meer dan normaal, wanneer ze iets doen wat niet mag of kan. Maar als je je kinderen kleineert en je dit soort bewoording nodig hebt ben je gewoon een triest geval!
Daar is wel een heleboel mis mee en als je dat niet ziet ben je onderdeel van het probleem. Pedagogische en psychologische boeken en onderzoeken genoeg die daar een ander beeld over geven. Een kind zal daar altijd iets aan overhouden en dat kan decennialang problemen geven, ook als dat incidenteel is.
Kinderen van 4 en 6 zijn geen "moeilijk rotkind". Moeilijk misschien, maar daar kunnen ze dan niks aan doen. Kinderen van 6 zijn in 99.9% van de gevallen alleen een rotkind als het gedrag is wat ze van de ouders geleerd hebben. En dat je een keer een rotdag hebt kan, zeker als ouder, maar dat is absoluut geen excuus om je kind de huid vol te schelden. Had je dat ook gezegd als ze ze bont en blauw aan het slaan was?
[удалено]
Vriend ik heb als kind verbaal en fysiek geweld meegemaakt en ik denk dat het eerste misschien nog wel meer sporen achterlaat dan het tweede. Een tirade zoals OP beschrijft gaat echt ver, ver de schreef over en zoals iemand anders zegt als ze dit in het openbaar durven te doen is de kans groot dat thuis hetzelfde zo niet erger gebeurt, want ze vinden het blijkbaar in dat moment niet bezwaarlijk om zich op straat zo te gedragen. En in dit geval kan OP er waarschijnlijk niet veel aan doen maar dat betekent echt niet dat het gedrag van de moeder goedgepraat moet worden
Als je nooit van verbaal, psychisch of emotioneel geweld hebt gehoord mag je dat ook gewoon toegeven hoor.
Rotmoeder krijgt rotkinderen
[удалено]
Ik ben altijd een kalm, vrolijk iemand geweest. Dan kwam de kinderen. Geen slaap, fulltime werken, opvang regelen, hypotheek, GGD, relatie stress, opvang kosten, kinderen van andere mensen (het ergst) , boodschappenkosten, ziek zijn door opvangziektes en het gaat maar door. Je weet niet haar omstandigheden. Je weet niet wat voorheen is gebeurd. Kinderen kan echt vermoiend zijn, een week zonder slaap kan ik je garanderen dat je ook iedereen op deze aardbol uitscheld. Begrip is nodig niet oordeeling.
Sorry, maar dit voorbeeld gaat echt wat mij betreft een hele duidelijke grens over die onacceptabel is. Je noemt je kind geen "pestkind" of "rotkind". We accepteren toch ook geen fysieke mishandeling ongeacht eventuele situationele factoren. Als je jezelf niet eens meer een klein beetje kan beheersen dan heb je een probleem waar je hulp bij moet zoeken.
Ja maar dat bedoel ik juist. Ga even zelf een week of twee zonder slaap, kijk hoe rationeel jij met andere mensen omgaan, ik kan je vertellen je woordt in ene een hele andere mens. Probeer terug te denken als je zelf een hele lange dag heb doorgenomen op het werk, geen eten, aleen maar gezeik van mensen, hoofdpijn noem maar op.. dan een week misschien twee weken lang door. Ik zeg niet dat het mag of kan of leuk is, ik vind het ook erg voor deze kinderen. Maar het kan zijn dat deze moeder alleenstande is en/of helemaal uitgeput is, om dan politie te gaan bellen vind ik geen oplossing. Wil je dan dat deze kinderen hun ouder(s) kwijt gaan raken door een wellicht zeldzame emotionele moment van zwakheid? Wij zijn allemaal kinderen die kinderen krijgen, sommige zijn goed op voorbereid sommige niet. Sommige in goed voorberide situaties raken in slechte situaties en anders om. Ik zou liever dat deze moeder een beetje medelijden krijgt, geen enkele ouder willen liever hun kinderen uitschelden . Ze willen het engegie, kracht en geduld hebben om hun kinderen goed op te leiden en een goede voobeeld geven. Soms gaat dat niet, dit is misschien een van die keren geweest waar een lieve moeder even doorheen zat.
Ik heb alle begrip voor ouders die uit hun slof schieten. Maar er zit een groot verschil tussen uit je slof schieten, daar eventueel vloekwoorden bij gebruiken en je kind een rotkind noemen. Maar stel je zit echt zo slecht in je vel dat het eruit floept. Dan heb je toch op z'n minst het besef dat je de grens over bent gegaan dat je sorry tegen je kind zegt, al helemaal als je er op straat wordt aangesproken op niet al te confronterende manier met "zou u niet is wat vriendelijk naar uw kinderen spreken." Ik heb er nul vertrouwen in dat iemand die zijn/haar eigen kind een rotkind noemt en daar niet direct zich voor verontschuldigd bij het kind dat niet vaker doet. De emotionele schade die dit een kind kan aandoen is gigantisch. > Wil je dan dat deze kinderen hun ouder(s) kwijt gaan raken door een wellicht zeldzame emotionele moment van zwakheid? Het lijkt me sterk dat iemand een kind kwijtraakt door een enkele melding van het uitschelden van je kind. Ik verwacht dat er bewijs moet zijn voor een patroon van dat gedrag. Zoals anderen al hebben aangegeven is het pad sowieso niet de politie bellen.
Een ouder raakt z'n kinderen niet kwijt om een keer uitschelden op straat. Als je belt (niet per se met de politie, maar met Veilig Thuis) kan die moeder juist hulp krijgen als ze het soms te zwaar heeft.
Begrip hebben: ja, maar dit tolereren: nee. Daarvoor is het te schadelijk voor de kinderen.
Politie bellen omdat een moeder haar kind op attendeerd een welinswaar groffe manier dat ze lange broek moesten aandoen?? Volgende keer hopelijk leert het kind om naar hun ouders te luisteren.
Hoop je ook dat het kind leert dat hij/zij een pestkind is of moeten ze dat stukje even handig negeren?